<<Զարմանալի մի աշխարհ է մանկական աշխարհը․ ափսո՜ս, որ մարդ խելահաս եղած ժամանակ՝ է՛լ չի կարողանում մտնել այդ աշխարհը, որ իր առաջվան լսածները մեկ անգամ էլ լսե։ Ամենայն ինչ, որ մանկության ժամանակ մոտիկ էր, մեծացած ժամանակ հեռանում է. ինչ որ հեշտ էր՝ դժվարանում, ինչ որ պարզ և հասկանալի էր՝ խավարում է և անըմբռնելի դառնում։ Ինչքան հիմա ես հիշում եմ, մանկությանս ժամանակ մեզ համար ոչ մի վերացական բան չկար, ամենայն ինչ տեսանելի և շոշափելի էր>>։
Փոքր հասակում կյանքը ավելի պարզ, հեշտ ու երազանքներով լի է: Մեծանալու հետ հոգսերը շատանում են, ամեն ինչ ավելի անհասկանալի ու դժվար է դառնում, ինչի պատճառով մարդիկ հեռվանում են իրենց երազանքներից: